مجبور شدم بعد از سه سال و اندی اسباب کشی کنم! به نوشتن اعتیاد دارم و ترکش برایم ممکن نبود...
آخرین بار داشتم از تهوع سارتر میگفتم. جمله ی پایین هم به نظرم جالب اومد ازین جهت که شاید در زندگی ما هم گاهی پیش بیاد در مورد فرد خاصی همچین حسی داشته باشیم! ؛
"من به همان اندازه دلم میخواست با او ناهار بخورم که دلم میخواست خودم را دار بزنم. " (تهوع ص 169)